Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Εκτέλεση

Ενώ η Ιντερνετική ζωή γυρίζει γύρω από χορούς σχολείων, τους κομπλεξικούς haters του Justin Bieber, τον Γέροντα Παστίτσιο και το καινούργιο video-clip του DJ The Boy, θέματα με τα οποία η μόνη μου ενασχόληση ήταν η ενημέρωση για την ύπαρξή τους, τόσο καιρό εμένα μου ήρθε η έμπνευση να υιοθετήσω το στυλ του Mikeus (όσον αναφορά την επιθετικότητα, τις προσβολές και την πρόθεση να εκτελέσω όποιον δε συμφωνεί με τις απόψεις μου) και να πω κι εγώ δυο κουβεντούλες για μερικές ομάδες ατόμων που χρειάζονται άμεση εκτέλεση μπας και καλυτερέψει ο κόσμος μας. Οπότε ξεσκονίστε τουφέκια, γκιλοτίνες και κρεμάλες και ετοιμαστείτε γιατί είναι πολλοί...

Αρχικά: Θάνατος σε όσους λένε πως θέλουμε έναν Παπαδόπουλο (το δικτάτορα εννοώ, όχι αυτόν με τα μπισκότα) για να σώσει τη χώρα. Ναι, ναι ξέρω σας δούλεψαν τόσα χρόνια για το ποιοι είναι οι φασίστες και ποιοι όχι, το ποιοι είναι πατριώτες και και και... Αυτό μάγκες δε σας δίνει κανένα δικαίωμα να ζητάτε την κατάλυση της όποιας ελευθερίας έχουν οι άνθρωποι σήμερα σ'αυτή τη χώρα όσο σκατά και να είναι τα πράγματα. Το ότι οι δικοί σας είχαν ευνοηθεί από τη Χούντα, δεν πάει να πει πως ήταν για όλους το ίδιο. Τι να πουν αυτοί που η Χούντα εξόρισε μέλη της οικογένειας τους ή τους συνέλαβαν για δήθεν συνωμοσίες και τους έλιωσαν στα βασανιστήρια ε? Ναι άμα σκέφτεστε έτσι δεν είστε πατριώτες, φασίστες είστε και σας έχω και την τέλεια λύση. Κομμουνιστική δικτατορία θα σας αμολήσει ομαδικώς στα Ίμια όπου θα σας κυνηγάνε Τούρκοι καταδρομείς με εντολές να σκοτώσουν ότι κινείται. Εκεί να δείτε γέλιο.

Next: Ακολουθώντας παρόμοιο μοτίβο στην πυρά όσα ζωάδια λένε: "Εγώ δεν είμαι ρατσιστής, μόνο με τους Αλβανούς/Πακιστανούς έχω πρόβλημα." Είναι σαν τις γιαγιάδες που λένε "Οι Τούρκοι είναι παλιάνθρωποι" και αμέσως το βουλώνουν για να δουν το Μοιραίο Χλέμπουρα. Είσαι ρατσιστής ρε φίλε πάει και τελείωσε. Αυτή είναι η έννοια του ρατσισμού: Να στοχοποιείς και να θεωρείς κατώτερη μια συγκεκριμένη ομάδα ατόμων λόγω του φύλου της, της εθνικότητας της ή του χρώματος της. Είσαι ρατσιστής, δεν το παραδέχεσαι, διπλό το κακό, ΨΟΦΑ!

Παρακάτω: Το πράγμα αρχίζει να αγριεύει καθώς περνάμε στο επόμενο στάδιο. Δήθεν θρησκόληπτοι. Εδώ και αν γίνεται ο χαμός. Κουτρουβαλιαζόμαστε στα πατώματα λέμε. Ιστορίες για δαιμονισμένους από άτομα που η αγαπημένη τους ταινία είναι το Scary Movie 2 και ιδίως η εισαγωγή. Μαθήματα εκράτειας από άτομα που κοιτάνε κώλους πιο έντονα κι από 45χρονους forever alone λιγούρηδες ή κοπελιές με το string να δεσπόζει για να το απολαύσει όλος ο αντρικός πληθυσμός σε ακτίνα 4 χιλιομέτρων. Κηρύγματα ηθικής από κάποιον που μόλις απάτησε τον "έρωτα της ζωής του" και της πήρε και τα λεφτά. Και μετά από όλα αυτό στο πρώτο καντήλι έχουν και το θράσος να ζητήσουν από τον άλλον σεβασμό στα Θεία. Τουλάχιστον ρε υποκριτές, οι άλλοι το παραδέχονται ανοιχτά, δεν παίζουν τους ενάρετους και εγκρατείς για να πουλήσουν μούρη. Και έχουν και το μυαλό τουλάχιστον να εξετάσουν την προοπτική της Εξέλιξης και του Big Bang.

Moving on: Τι ωραία που περνάμε όταν έχουμε να κράξουμε. Επόμενοι στη λίστα είναι όσοι "Θέλουν να μείνουνε φίλοι". Ρε μαραζοκαύλια τα σκέφτεστε και τα λέτε αυτά γαμώ τον Aquaman? Ο άνθρωπος σου έχει ανοίξει την ψυχή του, έχει γίνει χαλί να τον πατήσεις και του λες αυτό? Δε φτάνει που τον απέρριψες, το οποίο είναι και απολύτως σεβαστό, του λες ότι θα τρώει στη μάπα τη ζωή σου χωρίς να είναι ένα σημαντικό μέρος της? Ούτε ο απειροελάχιστος σεβασμός για την αξιοπρέπεια που χάλασε για πάρτη σου? Σοβαρά? Βάψου μπλε και βούτα στη θάλασσα A.S.A.P! ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ: Το θέλω να μείνουμε φίλοι δε διαφέρει διόλου από το "Σε βλέπω μόνο σαν φίλο"!!!! Σημαντικό!

Έπειτα: Στο ίδιο τέμπο. Death by exile στους μουνόδουλους. Το έχει κάνει κάθε αρσενικό της Γης και μη το αρνηθείτε! Ποτέ! Βλέποντας όλα τα παραπάνω καταλαβαίνεις πολύ απλά ότι: Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ! Μπορείς να την πρήξεις όσο θες, να παρατήσεις όλα τα ουσιαστικά κομμάτια της ζωής σου (όπως τις άλλες γκόμενες, τους φίλους και την οικογένειά σου) και να αφοσιωθείς σε κάποια που σε κοροϊδεύει και σε εκμεταλλεύεται, ενώ παράλληλα σε θάβει πίσω από την πλάτη σου. Συμπέρασμα: πάψε να είσαι μουνόδουλος, ούτε καν πριν σου ρίξει τη χυλόπιτα, γιατί χάνεις αξιοπρέπεια φίλους και πολύτιμο χρόνο από τη ζωούλα σου. 

Τύρβη και αναστάτωση λοιπόν καθώς κλείνουμε με την τελευταία και επικότερη των κατηγοριών: όσοι ζουν μέσα στο Facebook. 7 κοινοποιήσεις φωτογραφίας σε ένα nanosecond, δηλώσεις του τύπου +1 όποιος αναπνέει, copy paste φιλανθρωπικών μηνυμάτων από IPhone 7X, σπόντες για παλιές σχέσεις και γεγονότα που συνέβησαν στο σχολείο ή σε άλλο χώρο που εφαρμόζεται η Α.Δ.Ξ (Αρχή Διατήρησης του Ξυσίματος) και γενικότερα προβολή ψεύτικου Image καθιστούν ένα group ανθρώπων που προφανώς έχουν γίνει πνευματικά ανάπηροι λόγω του υπερβολικού αυνανισμού. Για εσάς προτείνω κατάργηση της πρόσβασης σας στο Internet, έτσι ώστε να αυτοκτονήσετε μαζικά σπάζοντας τα κεφάλια σας στα πληκτρολόγια σας.

Αυτά λοιπόν και το επιθετικό στυλάκι θα διατηρηθεί και σε μετέπειτα άρθρα μιας και υπάρχει ακόμα χώρος για όσους επιζητούν το επιθετικό μας κράξιμο!

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Special: Φιλία

Οκ, οκ δεν ήμουν ειλικρινής. Υποσχέθηκα άρθρο τη Δευτέρα και δεν παρέδωσα. Αλλά τα πρόσφατα γεγονότα που οδήγησαν στη δημιουργία αυτού του άρθρου με  κράτησαν απασχολημένο. Επιπλέον, λόγω μελέτης η ημερομηνία των άρθρων θα αλλάξει από Δευτέρα σε Σάββατο, μιας και το PC τις καθημερινές θα βρίσκεται υπό lockdown. 

Στο θέμα μας λοιπόν. Ειλικρινά θα προτιμούσα να μη το γράψω αυτό το άρθρο, μα πιστεύω πως αφού έφυγε ο κολλητός μου για Αυστραλία, σίγουρα αξίζει μια αναφορά στο σπίτι του Ιερεμία.

Από που να ξεκινήσω λοιπόν... Γνωριστήκαμε πρώτη φορά πριν από 7 χρονάκια στα Αγγλικά όταν ήμασταν ακόμα πιτσιρικάδες και από τότε μου έκανε εντύπωση γιατί αποτελούσε τον πρώτο Αθηναίο ΠΑΟΚτζη που γνώρισα. Το μεγάλο μπαμ έγινε 3 χρόνια αργότερα που ξαναβρεθήκαμε στα Αγγλικά. Πέρα απ'το ότι οι τάξεις αυτού και των επομένων χρόνων ήταν γεμάτες με τρομερά παιδιά, όταν δύο άνθρωποι κολλάνε, κολλάνε όχι μαλακίες. 

Η φιλία μας είχε κάτι το διαφορετικό απ'ότι οι υπόλοιπες που έχω κάνει ανά τα έτη. Βλέπετε, με πολύ λίγους από τους λοιπούς φίλους μου υπάρχει αληθινός σεβασμός, ντόμπρες εξηγήσεις και γενικότερα συμπεριφορά σπαθί. Στους περισσότερους στο όνομα της φιλίας γίνονται ότι πουστιές και αίσχη σας περνάνε από το μυαλό και στο ίδιο αυτό όνομα θα πρέπει να τους συγχωρέσεις όλους. Όχι, όχι με το παλικάρι που σας μιλάω τόση ώρα όλα είναι κομπλέ. Αμοιβαίος σεβασμός, σωστές κουβέντες και συμπεριφορά φίλου. 

Μέσα στα λιγοστά αυτά χρόνια μυήσαμε ο ένας τον άλλον στα ανάλογα ενδιαφέροντα μας, αυτός στα manga-εγώ στα comics, αυτός στη House-εγώ στο Rap, αυτός στους Gangstarr-εγώ στον Mos Def, αυτός στο Family Guy-εγώ στα Boondocks και η λίστα πάει κάπως έτσι.

Χτίζοντας λοιπόν αυτή τη φιλία, υπήρξαν βέβαια και απειροελάχιστες στιγμές ασυμφωνίας, τόσο ασήμαντες όμως (του τύπου αν υπάρχουν Stealth σπαθιά και άλλα χαριτωμένα), που ακόμη και εγώ που πιστεύω πως οι διαφωνίες δείχνουν υγεία σε μια σχέση ανθρώπων, δεν ανησύχησα ποτέ. Αντιθέτως κιόλας, στηρίξαμε ο ένας τον άλλον σε όποια προβλήματα υπήρχαν κατά καιρούς.

Φυσικά παρέα δημιουργήσαμε όνειρα τα οποία προκαλώ τον κόσμο να προσέχει, γιατί δε θα αργήσουν και πολύ να πραγματοποιηθούν. Μας περιμένει μαζί με άλλον έναν κολλητό (για τον οποίο μακάρι να μη χρειαστώ να γράψω τέτοιο άρθρο) το TOKYO!

Κλείνοντας λοιπόν, ένα υπερτιτανομέγιστο ευχαριστώ στο φίλο που όλα αυτά τα άπειρα (5) χρόνια στάθηκε στο πλάι μου περισσότερο από υποτιθέμενους φίλους που είμαστε μαζί 11 ολόκληρα χρόνια. Να προσέχεις εκεί κάτω ρε μαν, καλή πρόοδο, καλή σταδιοδρομία και σε μερικά χρόνια ξανά παρέα στην Akihabara!

(Εάν αυτό το άρθρο είναι υπερβολικά gay να μη διστάσετε να το πείτε για τυχόν διορθώσεις στο μέλλον)