Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Σιχτήρια

Καλημέρα. Έχει ήλιο. Είναι ωραίος ο ήλιος το χειμώνα. Δε γίνεσαι μούσκεμα όταν έχεις μια ώρα ταξίδι μπροστά κάθε μέρα. Πρωινό; Μπα, παπάρια. Δεν πειράζει λεφτά ακόμα υπάρχουν. Ας όψεται ο Θείος. Τσάντα, κλειδιά, πορτοφόλι. Σβέλτα, θα αργήσω. Όλα έτοιμα, φεύγω...

Αυτά τα σάντουιτς από το ψυγείο στο περίπτερο για τον πούτσο. Αλλά τι να το κάνεις; Βιάζομαι. Κι ο χρόνος είναι χρήμα. Οπότε αν βιάζεσαι και δεν έχεις χρόνο να χαλάσεις πρέπει να έχεις χρήμα. Αλλά κι έτσι χρόνο χαλάς, ε; Αδιέξοδο. Κι αν δεν έχεις ούτε λεφτά ούτε χρόνο τι παθαίνεις; Μπερδεύομαι, βαριέμαι, να πάει να γαμηθεί. Ας τελειώσω το σάντουιτς μέχρι το σταθμό κι ας βάλω μουσική.

Σε πόσο έρχεται; 5, καλά είναι. Ας κάτσω δω πίσω. Ποιοι είναι αυτοί μπροστά; Α, ναι, εκείνοι. Ήμασταν φίλοι. Τώρα σπάσαμε. Γιατί; Πολλά τα γιατί. Δεν ταιριάζαμε. Δεν ήμουν αρκετά mainstream, δεν ήταν αρκετά alternative; Έκανα σεξ, δεν έκαναν; Αγαπούσα, μισούσαν; Αγνωσταί αι βουλαί των. Τουλάχιστον εγώ δε χρειάζεται να κάνω μια ώρα διαδρομή για μαλακίες. Κάνω για τη σχολή. Αλλά πούτσες. Ακόμα στεναχωριέμαι. Είναι μαλακία να πετάς τόσα χρόνια για το τίποτα. Αλλά τι να σου κάνω μου λες; Αν δε θες εσύ μία δε θέλω εγώ δέκα. Άντε και γαμήσου ρε στην τελική. Όποιος θέλει προσπαθεί.

Αυτοκτονία λέει στις γραμμές. Καθυστέρηση. Κρίμα. Άλλη μια ζωή χαμένη στο μπουρδέλο. Και η σαύρα 3 θέσεις δίπλα δυσανασχετεί γιατί δε θα πάει για καφέ με τον ψωλιάρη στο Θησείο. Άμα σε πετάξω κι εσένα στις γραμμές και σε κράζουν όλοι που τους γάμησες τη μέρα πως θα νιώσεις μωρή; Τόσο ψηλά τη μύτη, ούτε άπερκατ απ'το Ζαμπίδη δε τη στέλνει. Ο τύπος παίζει να τη γλίτωνε άμα του έδινες τα μισά λεφτά απ'όσα κάνουν τα παπούτσια σου μωρή ρουφιάνα. Γαμώ το σπίτι σου. Έτσι είναι. Όταν το έχεις ζήσει αυτό εκνευρίζεσαι. Όταν έπεσε ο δικός μου στις γραμμές ήταν απρόσμενο. Άσχημο. Για όλους μας. Κάθε φορά που συμβαίνει αυτό, χάνεται μια ζωή και οι άνθρωποι που αγαπούσαν πονάνε. Γι'αυτό και μόνο να σέβεσαι μωρή καριόλα. 

Τελικά να και το τρένο, να και η καριόλα. Δε μπαίνω Facebook. Θα δω καμιά μαλακία και θα αρχίσω να βρίζω και πρέπει να κρατήσω δυνάμεις. Να γι'αυτά που περιγράφει η διπλανή μου. Κι άλλη ζωή νεκρή. Μόνος του σε σπίτι χωρίς ρεύμα και ζέστη. Οι άλλοι χώρισαν. Και άφησαν δυο παιδιά στη μέση, να παίρνουν μόνιμα στεναχώρια. Τα παιδιά δε φταίνε, οι γονείς κάνουν τη μαλακία. Κι ας κράζουμε συμμαθητές, άλλα πιτσιρίκια που γνωρίζουμε. Εκείνοι οι μαλάκες που γκαστρώνουν και γεννοβολάνε σαν τα κουνέλια και δεν υπολογίζουν τίποτα. Και ο χωρισμένος θα κάνει κι άλλο με την καινούρια. Ένα παιδί που θα το μισούν και εν τέλει το πιο πιθανό είναι να παρατηθεί και αυτό. Κακόμοιρα πλάσματα. Δε φταίνε ρε μαλάκα, δε φταίνε γαμώ το σπίτι. Αλλά τα πληρώνουν όλα ενώ δεν πρέπει. Γαμιέστε όλοι.

Φωνάζει να τον βοηθήσουμε. Λέει πως έχασε το χέρι του σε ατύχημα στο εργοστάσιο, ενώ δεν ισχύει. Τόσο μαστουρωμένος. Και είμαστε συνομήλικοι. Θα μπορούσαμε να κατεβαίνουμε σχολή μαζί. Να με βοηθάει να περάσω. Κι όμως σέρνεται μέσα στη βρώμα από τα παγκάκια στα τρένα για φαγητό και λεφτά να πάρει τη δόση του. Θα μπορούσε να παίζει απίστευτη μουσική ή να γράφει ή να είναι αθλητής. Σπατάλη μιας νέας ζωής. Όλους έτσι μας θέλουν. Νεκρούς. Μαστουρωμένους. Να μην κάνουμε τίποτα για τη ζωή μας. Ούτε διεκδίκηση ούτε τίποτα. Καμία προσπάθεια. Ζήσε όπως θέλουμε και ψόφα. Γι'αυτό είσαι ικανός μόνο, πίστεψε μας.

Δε τους πιστεύω. Αν και τα έχουν όλα έτοιμα. Ο Τσίπρας ετοιμάζεται γρήγορα γρήγορα για ηγέτης και ο Αντώνης δε σώζεται ούτε με το Νικόλα ούτε με κανέναν. Σκατά. Εδώ ρε μαλάκα γύρισε ο ΓΑΠ. Και οι δημοσκοπήσεις μιλάνε για 5% ή και χειρότερα. Ποιος; Ο Γιωργάκης ρε μαλάκα. Ο λεφτά υπάρχουν. Μάζεψε τα πελατάκια. Βροχή τα ταξί στην πρώτη ομιλία του. Μαλάκα μια χώρα γεμάτη πελάτες. Και δεν είναι καν όλοι βαζέλες να πω ότι είχε και νόημα το σκηνικό. Όλοι πουτάνας γιοί. Φασίστες, δεξιοί, κεντρώοι, τσυριζαίοι, κουμμούνια. Ένα μπουρδέλο και οι πουτάνας γιοί κι αυτοί μέσα. Οι πουτάνες όμως μακριά μη μας πάθουν και τίποτα ε;

Να και η σχολή. Να και οι μαστουρωμένοι που λέγαμε πριν. Σε όλα τα επίπεδα. Ο άλλος ακόμα παλεύει να πείσει τον γαύρο ότι παίρνει παιχνίδια, πρωταθλήματα και πίπες μόνο στα χαρτιά. Και ο άλλος του λέει εκεί εκεί στη Β' Εθνική. Οι άλλοι κανονίζουν πότε θα ανοίξουν μπουκάλι στο Σφακιανάκη. Το Λαζόπουλο του φασισμού. Φημολογείται ότι έχει και Skype για ντουετάκι με το Μιχαλολιάκο. Με φυματίωση να βγείτε ρε καρκίνοι από'κει. Οι άλλοι πάλι στο νετ θα πάνε. Λυσάξανε, μετά το τίτσου και το ποδόσφαιρο, θα τις βγάλουν έξω να τις μετρήσουν και στο νετ. Δεν πρέπει να υπάρχει πιο αισχρή ορμόνη από την τεστοστερόνη. Και πάντα στο τέλος παραταξιακοί. Διαίρει και βασίλευε. Δε φτάνει που δεν αφήνουν τίποτα να λειτουργήσει σωστά, είναι και διαιρεμένοι μεταξύ τους, δεξιοί και αριστεροί. Και ακόμα χειρότερα είναι σπασμένοι. Η ΔΑΠ στο ένα τμήμα κράζει τη ΔΑΠ στο άλλο και πάει λέγοντας. Όλα μπουρδέλα σαν τα σπίτια τους τα έκαναν.

Να πάει να γαμηθεί, κουράστηκα ρε. Ειλικρινά. Πόσο ακόμα; Πόσος κόσμος πρέπει να ξυπνήσει; Άπειρος μαλάκα. Άπειρος. Δε σωζόμαστε, να πάνε να γαμηθούν όλα ρε. Σιχάθηκα να νιώθω πως είμαι μέσα στη βρώμα ρε, αλήθεια. Πάω κι εγώ για ύπνο.