Μεταξύ αυτού και του προηγούμενου κειμένου, ήρθε η άνοιξη, έφυγε με το Πάσχα να έρχεται, η ζωή προχωράει, η Λίβερπουλ είναι ακόμα έναν πόντο πίσω στο πρωτάθλημα, τα NBA Playoffs ξεκίνησαν και ο Πέτρος Μάνταλος ακόμα ενορχηστρώνει το ποδοσφαιρικό μεγαθήριο που λέγεται ΑΕΚ και ξέρουμε ότι για φέτος έρχονται ακόμα άλμπουμ: Kendrick Lamar, Pusha-T και το τελευταίο των Brockhampton. Μέχρι τότε ας προχωρήσουμε στη 10αδα 50-41 με τα υπόλοιπα άρθρα να βρίσκονται εδώ:
50. The Notorious B.I.G - Ready To Die (1994)
Αν ακούς ραπ ξέρεις ποιος είναι ο κύριος. Αν δεν ακούς πάλι ίσως τον ξέρεις ως έναν από τους ιστορικότερους ράπερ όλων των εποχών. Αν όχι ε άντε παράτα μας πάνε ψάξε δε θα στα δίνω όλα στο πιάτο. Σοβαρά τώρα, για αυτό το δίσκο έχουν γραφτεί πολλά και όντας ένας από τους καλύτερους και σίγουρα κλασικότατους ραπ δίσκους θα έχει πάντα τη θέση που του αξίζει στην ιστορία. Ένα underrated στοιχείο του στο οποίο θα ήθελα να σταθώ είναι το πόσο καλά δομημένη είναι η αφήγηση. Στα πρώτα 16 κομμάτια ο Biggie μας αφηγείται ιστορίες από τη γεμάτη ταραχές ζωή του με ντιλ για ναρκωτικά, μάχες ανάμεσα σε συμμορίες, φτώχεια και πως την ξεπέρασε, φλεξάρει σε battle rap κομμάτια για το πόσο καλύτερος είναι σε ο,τιδήποτε από οποιονδήποτε, μιλάει για την ερωτική του ζωή και τα προβλήματα που του φέρνει. Αλλά στη Νέα Υόρκη των 90s αυτά δεν είναι αρκετά για να σε ανακουφίσουν από την πραγματικότητα και μετά από όλα αυτά τα λόγια, φτάνουμε στο κλείσιμο με το "Suicidal Thoughts", στο οποίο ο Biggie δείχνει ένα πρωτοφανές επίπεδο ευαισθησίας για το είδος, εκμυστηρευόμενος το πόσο στ'αλήθεια τον έχουν καταβάλει όλα αυτά που του συμβαίνουν.
49. Mos Def - Black On Both Sides (1999)
Μετά από τόσα A Tribe Called Quest albums ερχόμαστε να δούμε ένα από τα καλύτερα album που επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από τη δουλειά τους. Στο δισκογραφικό του ντεμπούτο ο Mos Def φέρνει ένα άλμπουμ στο οποίο καταφέρνει να επιδείξει τόσο τον άψογο λυρισμό του σε μια ευρύτατη θεματολογία που απασχολεί τόσο φιλοσοφικά ζητήματα στα "Love" & "Umi Says", την τρέχουσα κατάσταση του κόσμου σε κομμάτια όπως το "New World Water" και μέχρι και σε πιο πεζά και χαβαλετζίδικα κομμάτια όπως το "Ms. Fat Booty". Έχοντας φοβερή βοήθεια στην παραγωγή από (τι τυχαίο) μέλη των ATCQ, τον DJ Premier και τον 88-Keys μεταξύ άλλων, το άλμπουμ δεν είναι μόνο ένα highlight στίχων και rhyme patterns, αλλά και ένα πολύ ενδιαφέρον μουσικά άλμπουμ που δένει τέλεια με τη θεματική ποικιλία του άλμπουμ.
48. Outkast - ATLiens (1996)
Το άλμπουμ που έβαλε το Southern Hip-Hop και την Ατλάντα στο χάρτη, σε μια εποχή που το ραπ από τη Νέα Υόρκη και την Καλιφόρνια μεσουρανούσε. Το ATLiens είναι πρωτοποριακό, μουσικά για την εποχή, χρησιμοποιώντας ως κύρια έμπενυση το διάστημα και βασιζόμενο σε είδη όπως η Dub και η Reggae, αλλά και με στοιχεία psychedelia, country και gospel. Παράλληλα η θεματική έρχεται από μια πιο ώριμη οπτική τόσο στο ραπ όσο και στην πραγματικότητα με τους ίδιους τους Outkast να εξιστορούν τη σχέση τους με τη φήμη, τη σύγχρονη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, την σχέση θρησκείας και σεξ και την αναγνώριση του Νότου ως μία έγκυρη πλέον περιοχή στο χάρτη του ραπ μαζί με τη Δυτική και την Ανατολική ακτή.
47. Gorillaz - Plastic Beach (2010)
Φεύγοντας λίγο από το ραπ, περνάμε στην αγαπημένη εικονική μπάντα των Gorillaz. Ένα concept album με αρκετά ξεκάθαρο τίτλο, το Plastic Beach είναι ένα άλμπουμ που ασχολείται με το πάντα επίκαιρο θέμα της κλιματικής αλλαγής, όπου παρά τη μελαγχολία για την αλόγιστη ζημιά που έχουμε κάνει στο περιβάλλον, υπάρχει ταυτόχρονα και ένα πνεύμα αισιοδοξίας για τις επόμενες γενιές και το πως αυτές μπορούν να σπάσουν το φαύλο κύκλο εκμετάλλευσης. Αυτή η εναλλαγή και ισορροπία μεταξύ των διαθέσεων έρχεται από κομμάτια που είναι στην καρδιά αγνή (και πάρα πολύ καλή) ποπ και με τις προσμίξεις Hip-Hop, ηλεκτρονικής και funk (και πολλών άλλων ειδών ανάλογα το κομμάτι) δημιουργούν μια μοναδική ατμόσφαιρα, όπως μόνο οι Gorillaz μπορούν, για να πουν ακριβώς μια ιστορία που μόνο οι ίδιοι θα μπορούσαν να πουν.
46. Flying Lotus - Cosmogramma (2010)
Boy oh boy. Ένα από τα άλμπουμ της λίστας που με κέρδισαν πιο δύσκολα από όλα, το Cosmogramma είναι ένα πολυσύνθετο experimental άλμπουμ που συνδυάζει IDM, Electronica, Nu Jazz, Hip-Hop και πολλά ακόμα είδη. Βασισμένο εξ'ημισίας σε space operas και ευρύτερα κοσμικά themes και παράλληλα σε εμπειρίες όπως το lucid dreaming, out-of-body experiences (καθοδηγούμενα και από ψυχοτρόπες ουσίες) το Cosmogramma είναι μια απίστευτη μουσική εμπειρία και ένα ταξίδι μέσα στο σύμπαν μέσα από τεράστια ποικιλία ειδών και ήχων, τόσο αχανείς όσο το άπειρο στο οποίο ζούμε και δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε. Δεν είναι ένα άλμπουμ που εύκολα θα μπορούσα να περιγράψω με λόγια, είναι ένα άλμπουμ που πιστεύω ότι μπορεί να προσφέρει μοναδική εντύπωση στον καθένα που θα το ακούσει.
45. Toro Y Moi - Outer Peace (2019)
Άλλη μια προσθήκη στη φαρέτρα με τα feel good albums των immaculate vibes, εδώ κάνει την εμφάνισή του ξανά ο Toro Y Moi. Το Outer Peace είναι ένα ξεκούραστο, πάρα πολύ ευχάριστο synthpop άλμπουμ, με χορευτικά κομμάτια με πολλές επιρροές από disco και τους ήχους των Daft Punk. Εδώ ο Toro Y Moi έχει αφήσει τις περισσότερες προσωπικές του ανησυχίες για έναν πιο ξέγνοιαστο δίσκο, που έχει και τις συναισθηματικές στιγμές του σαφέστατα και με τη νέα synthy διάσταση του δίσκου, για ένα πολύ όμορφο feel good αποτέλεσμα.
44. Soundgarden - Superunknown (1994)
Περνάμε τώρα σε ακριβώς αντίθετο mood με το μοναδικό Grunge άλμπουμ σε αυτή τη λίστα. Το Superunknown είναι ένα ιδιαίτερα βαρύ και έντονο άλμπουμ που συνδυάζει πολύ καλά τη Grunge με metal, κάτι που οι Soundgarden κάνουν άψογα σε όλη τους τη δισκογραφία. Θεματικά οι στίχοι είναι γεμάτοι οργή για τον κόσμο και την απόρριψη οποιουδήποτε δε συμβιβάζεται με τις νόρμες αυτού, θλίψη, απογοήτευση και μια γενικότερη παραίτηση και προσμονή για το θάνατο. Εμπνευσμένος από την ποιήτρια Sylvia Plath, o Chris Cornell έχει γράψει υπέροχα μακάβριους στίχους και η φοβερή του ερμηνεία κάνουν αυτό το άλμπουμ για εμένα, το καλύτερο grunge άλμπουμ όλων των εποχών.
43. Toro Y Moi - Anything In Return (2013)
Να και πάλι ο Toro Y Moi! Εδώ έχουμε ένα ξεκάθαρα πιο pop άλμπουμ από τα προηγούμενα, με έντονα R&B και House στοιχεία, το οποίο κάνει σε μεγάλο βαθμό ένα από τα αγαπημένα μου στοιχεία να βλέπω σε μουσικούς: ενώ κάθε άλμπουμ του καλλιτέχνη είναι διαφορετικό σε είδος, υπάρχει πάντα ένα χαρακτηριστικό ας πούμε ηχόχρωμα που σε κάνει να αναγνωρίζεις ότι είναι δουλειά των, όσο κι αν διαφέρει από τις υπόλοιπες. Θεματικά το άλμπουμ παρά το όμορφο dance κλίμα του έχει να κάνει με την πολυτάξιδη ζωή του μουσικού και τα προβλήματα στις σχέσεις του, δημιουργώντας ένα πολύ ιδιαίτερο μουσικοχορευτικό αποτέλεσμα.
42. Raekwon - Only Built 4 Cuban Linx... (1995)
Το πρώτο solo άλμπουμ από κάποιο μέλος των Wu-Tang Clan που κάνει την εμφάνιση του σε αυτή τη λίστα και όχι άδικα. Ένα επίσης από τα πιο influential ραπ άλμπουμς, το OB4CL είναι εκείνο που έφερε για να μείνει το στοιχείο της μαφίας μέσα στο ραπ. Δε μιλάμε πλέον για φτωχούς gangster που κλέβουν για να επιβιώσουν, αλλά για φιλόδοξους crime lords που στοχεύουν σε αρκετά μεγάλα heists ώστε να καταφέρουν να αποσυρθούν στη μεγάλη ζωή. Το storyline είναι ακριβώς αυτό με τον RZA να έχει αναλάβει την παραγωγή με τον ιδιαίτερο δικό του ήχο και τον Raekwon να εξοντώνει κάθε κομμάτι τόσο στιχουργικά, όσο και από το πόσο απίστευτα πατάει σε κάθε μπιτ, φτιάχνοντας ένα άλμπουμ τόσο μοναδικό και τόσο influential, όσο λίγοι άλλοι έχουν καταφέρει.
41. Flying Lotus - You're Dead! (2014)
Νομίζω έχουμε φτάσει στο σημείο που μπορώ να πετάξω οποιαδήποτε λογική και προσπάθεια να κάνω καθαρά μουσικά write-ups και να αρχίσω τους συναισθηματισμούς. Ο λόγος που μου αρέσει τόσο πολύ αυτό το άλμπουμ είναι γιατί είναι το πρώτο άλμπουμ που άκουσα έβερ σε βινύλιο παρέα με φίλο που αγαπά αδιανόητα πολύ τον Flying Lotus. Ήταν μια φοβερή εμπειρία δεδομένου ότι πρόκειται για ένα από τα πιο busy και έντονα άλμπουμ του Lotus, με πολύ ωραίες συνεισφορές τόσο από τον Thundercat στα περισσότερα κομμάτια, όσο και από διαφόρους ράπερ με αποκορύφωμα το κουπλέ του Kendrick Lamar στο "Never Catch Me". I can't recommend this enough απλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου