Τρέλα, Μέρος 1ο

"Η Τρέλα είναι σαν τη βαρύτητα, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα σπρώξιμο!" έχει πει ο Τζόκερ. "Yeah but gravity is a bitch" απαντά αντίστοιχα ο Kilowog (επειδή είμαι σίγουρος πως δεν τον ξέρετε να θυμάστε, Green Lantern). Η τρέλα δηλαδή είναι μια σκύλα? Όχι η τρέλα δεν είναι σκύλα, μα σίγουρα σκύλες και σκύλοι(κρίμα να προσβάλλω έτσι τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου μετά το χρήμα αλλά δεν βρίσκω άλλο χαρακτηρισμό προς το παρόν) είναι αυτοί που είτε άμεσα είτε έμμεσα μας οδηγούν σ'αυτήν.

Πριν προχωρήσω θέλω να ξεκαθαρίσω πως δε μιλάω γι'αυτό που αποκαλούμε τρέλα και είτε τη σεβόμαστε γιατί στην ουσία είναι μια έκφραση του εαυτού κάποιου ή μιας ιδιαιτερότητας του/ταλέντου του. Μιλάω για ψυχασθένεια, παράνοια, σχιζοφρένεια και όλα τα άλλα τα οποία φέρνουν στην επιφάνεια αυτό που προσπαθούμε να κρύψουμε... το ζώο μέσα μας, όχι όταν διαπράττουμε την ερωτική σύζευξη (για τα τσακάλια που δεν κατάλαβαν SEX) μα σε όλη τη ζωή μας γιατί φοβόμαστε αυτό που πιθανότατα θα γίνουμε. Κτήνη.

Let's take it form the top shall we? Ok let's go then... Ελλάδα, κάποιο αόριστο χρονικό διάστημα πιο μετά από τώρα... Είχες μια κακή μέρα είτε γιατί έχασες τη δουλειά σου, είτε δεν μπορείς να ξεχρεώσεις, είτε γιατί σε χώρισε η γκόμενα/γυναίκα/σύζυγος (όχι δεν είναι ταυτόσημες έννοιες), είτε για άλλους ρίζα τρεις λόγους. Και τι θα κάνεις γι'αυτό? Ήδη η χώρα σου διαλύεται. Γιατί να μην βοηθήσεις να ξεμπερδεύετε μια ώρα νωρίτερα? Τα στέλνεις όλα στο διάολο! Έτσι απλά... Διαλέγεις να ντυθείς κλόουν,ξωτικό ή ότι άλλη διεστραμμένη ιδέα έχεις για τη μορφή ενός παράφρονα που σκορπίζει τρόμο και να κάνεις ακριβώς αυτό. Να βγεις έξω και να σκορπίσεις τον τρόμο, μα ας αρχίσω λες με αυτό που αλήθεια θέλω: εκδίκηση... Χαιρετάς τους πάντες στη δουλειά σου, μα βγάζεις τα όπλα και ανοίγεις τρύπες στον κάθε σκατιάρη που σου έφαγε την προαγωγή. Όσο για εκείνο το αρχίδι που αυτάρεσκα επιμένει αυτάρεσκα να αποκαλεί τον εαυτό του αφεντικό σου έχεις την πιο ωραία ιδέα. Θα παίξεις πρώτα μαζί του, δε θα είναι ακόμη πιο ωραίο να πας από το να θέλει να φυλάξει τη ζωή του στο να θέλει απλόχερα να στην παραδώσει ε? Φυσικά και ναι και αυτό κάνεις. Σε παρακαλά να τον σκοτώσεις μα εσύ τον κάνεις πρώτα ένα με το -3 όροφο του πάρκινγκ (μεταφορικά εννοώντας πως τον έχεις ισοπεδώσει ψυχικά), έχοντας ξεσπάσει και όλη την οργή σου πάνω του και ήρθε η στιγμή της ανταμοιβής επιτέλους. Αφού πάτησες τη σκανδάλη κοιτάς το αποτέλεσμα: Η μούρη του είναι ακριβώς όπως ο κιμάς για τα κεφτεδάκια της μαμάς, το σώμα του με πιο πολλές τρύπες από σουρωτήρι και το μυαλό του διακοσμητικό τοίχου. 

Νίκησες.

Μα όχι δεν είναι αρκετό αυτό. Ένας φόνος ήταν τέτοια ικανοποίηση. Σκέψου εκατό, χίλιους... άπειρους... Αυτό ήταν το μικρό σπρώξιμο που χρειαζόταν... Μα τώρα τι γίνεται, μια μικρή σκέψη λογικής περνάει στο μυαλό σου, έκανες μια εταιρία μπουρδέλο και έχεις γεμίσει το χώρο με πτώματα. Have no fear our dear psycho! The bastards are here! Μιλάμε για τους πολυαγαπημένους, συχνά μασώνους, υποκριτικούς καπιτάλες που σε έχουν ανάγκη. Ναι δεν κάνω πλάκα, αυτοί εκεί με το κουστούμι και τα τζιπ και τις λίμο. Σε έχουν ανάγκη φίλε. Φυσικά όμως έχουν τον έλεγχο. Ξέρουν να σε κρατήσουν στο πλευρό τους με το πιο αποτελεσματικό όπλο που ανακάλυψε η ανθρωπότητα, το χρήμα. Θα σου δώσουν ότι επιθυμείς και επιπλέον έχεις την προοπτική να ξαναπολαύσεις την ηδονή του φόνου και θα το κάνεις γιατί πλέον μπορείς να το κάνεις χωρίς να φοβάσαι τίποτα. 

Έχασες

Έγινες ένα από τα γρανάζια της μηχανής που στις λιγοστές στιγμές διαύγειας που βιώνεις κατηγορείς γι'αυτό που έγινες. Και μάλιστα είσαι ένα από τα σκοτεινότερα γρανάζια της. Μα δε σ'ενδιαφέρει και γι'αυτό ακριβώς έγινες αυτό που έγινες. Γι'αυτό ακριβώς σε έχουν εκείνοι δίπλα τους. Έτσι θα τελειώσει η ιστορία όλων... ή δίπλα τους ή από κάτω τους να μας πατάνε. Εκεί θέλουν να μας ρίξουν στον πάτο και αυτοί από πάνω να πετάνε πέτρες. Στο χέρι μας είναι fellow comrades, ή πολεμάμε ή υποτασσόμαστε. 

Και όλο το παραπάνω σενάριο σου φαίνεται δυνατόν μόνο για το δελτίο του CNN, δεν είμαστε τόσο μακριά. Είδαμε παιδί να εμφανίζεται στο σχολείο του με σπαθί και όσο για τους γλίτσες με τα κουστούμια, θέλεις να μην τους βλέπεις. Απλά άνοιξε τα ματάκια σου.Είναι όλα γύρω σου. 

Καλώς ήρθατε λοιπόν στο σπίτι του Ιερεμία...